نه

از اخرین بارى که برایت نوشتم روزهاى زیادى میگذرد. اخرین بارى که بخاطرت گریه کردم. و اخرین بارى که دوستت داشتم. 

من

و بزرگتر شدم:)

کى؟

دلم میخواد نباشم. میخوام بمیرم. خستم. دلم گرفته. نمیتونم اشکامو کنترل کنم. پس کى خوب میشم؟

بود؟

نمیدونم چطورى شد یا چى شد که کارمون به اینجا کشید! دلم میخواد بدونم. میخوام بفهمم که من مشکلى نداشتم. میخوام مطمعن بشم که همه ى اون حسا واقعى بودن. همه ى اون حرفا وافعى بودن. ولى نمیدونم و دارم میمیرم.

وى یک احمق زودباور بود!

یدفه اى به خودم اومدم و فهمیدم که چقدر احمق بودم! چقدر زودباور بودم و چقدر از احساساتم سواستفاده شده!

باید ثبت میشد!

پذیرفتم که نیستى و دارم موو ان میکنم. و امروز حالم خوب بود:)

منه خالى

نمیدونم بازم میتونم به کسى اعتماد کنم یا نه. کسى میتونه مثل تو باشه یا نه. مگه میشه کسى مثل تو منو بفهمه؟ معلومه که نه. من انقدر غرق تو شده بودم که خودمو فراموش کرده بودم. الان که رفتى الان که نیستى تبدیل شدم به هیچى. یعنى هیچى تو وجودم نبود بجز تو. همه ى منو پر کرده بودى. الان خالیم. قلبم تیکه تیکه شده. روحم زخمیه. ولى هنوز خوشگلم. هنوز همون چشمایى رو دارم که میگفتى چقد درشتن. هنوز موهامو رنگ میکنم. هنوز میخندم. ولى هیچى نیستم. میدونى اینکه هیچى نباشى چقد دردناکه؟ میدونم که میدونى. اخه تو هم هیچى بودى. توهم خالى بودى. میدونم هنوزم گاهى یادت میافتم. حتى شاید بعضى وقتا دلت برام تنگ میشه. حتى اگه نشه هم من دوس دارم اینجورى فکر کنم. منم یه روزى دوست داشته شدم.

چقدر از تو بنویسم؟ چطورى فراموشت کنم؟ چطورى با نبودنت کنار بیام وقتى همه ى وجودم میخوادت؟ باید فکر کنم که مردى. 

دلم برات تنگ شده مردک دوست داشتنى

نمیدونم چیکارکنم. واقعا دلم تنگ شده. برا قهوه اى چشماش، برا گردبادى که رو ریشاش بود، برا فاصله ى بین دندوناش وقتى که میخندید، برا ٤٨تا مژه ى پایین چشمش، برا دستاش وقتى که بغلم میکرد، برا همه چیش. 

میترسم ارزشمندترین ادم زندگیم که تو هستى رو از دست بدم

اولین بارى که وید زدم با امید بودم. حالم بد شد و گریه کردم. دومین بارى که وید زدم اخرین بارم شد. حالم بد شد. تکرار شدم و تکرار شدم و تکرار شدم. مشکلاتمو فراموش کردم و وارد یه دنیاى دیگه شدم. دنیایى که توش من پرومته بودم و عذابم این بود که همش تکرار بشم. پوچ. سرم درد میکنه وقتى به اون حجم پوچى فکر میکنم. خونمو کثیف کردم. رو فرش بالا اوردم. انقد خودمو زدم که همه جاى بدنم کبود شد. میخواستم خودمو بکشم ولى میترسیدم خودمو بکشمو بازم هیچى تغییر نکنه. میترسیدم اخرین امیدمو از دست بدم. 

همه ى اون لحظات بد تموم شد. 

قلبم داره سنگینى میکنه. با همه ى قدرتش میکوبه به سینم. انقدر سیگار کشیدم که از خودم بدم میاد. 

حالم خوب نیست و همش یه صدایى تو سرم میگه:" میترسم ارزشمندترین ادم زندگیم که تو هستى رو از دست بدم" و بعد میره

ادامه میدم

الالا، یعنى رویاپرداز.

ترک شدم.

شکستم.

وانمود کردم.

خندیدم.

جهنم ذهنمو دیدم.

برگشتم.

ترک شدم.

ادامه دادم.