نکنه...!
گاهی وقتا میشینم با خودم فکر میکنم که اگه الان تو یه کشور دیگه با ادمای متفاوتی بودم چی میشد؟ چجور ادمی میشدم؟ قیافم چه شکلی میشد؟ چند تا خواهر برادر داشتم؟ از چه گلی خوشم میومد؟ بازهم مخالف جنگ بودم؟ و اینکه بازم بدترین وحشتم بود؟ گات میدیدم یا سریال کره ای؟یا هردو؟ بازم کراشام شبیه هم بودن؟ خرخون بودم یا تنبل؟ اصلن بازم 18 سالم میشد؟ اونجا هم گشاد بودم؟ از چجور موسیقی خوشم میومد؟ وااااااای اگه ترکی بلد نباشم چحور میتونم اون کلمه های خوسگل و زشتی رو که همه ی جرییاتو تو خودسون دارن رو بگم؟ یعنی بازم بی ار تی لاور میشم؟اگه بی ار تی نداشته باشن چی؟ چطوری میرقصم؟عربی؟هیب هاب؟هندی؟باله؟ نقاشی چی؟ اگه جنگ زده باشیم؟ اگه تو ال ای باشیم؟ اگه سلبرتی باشم چی؟ یا یه سیاستمدار؟ یا یه روسبی؟ نکنه تو مالزی باشم و بازم روسزی سرم کنم؟ یا یه چشم بادومی ژابنی که با کارش خودکشی میکنه؟ نکنه یه مورچه باشم که زیر باهای بزرگ مامان بزرگم له بشم؟نه نه اصلن دوس ندارم اونظوری بمیرم!
